Rafał Białorucki i Sławomir Wnęk regionaliści z Boguchwały tworzą Grupę Inicjatywną Boguchwalskie Regionalia, której celem jest popularyzacja wiedzy i historii o regionie. 

Kilka ostatnich lat intensywnie pracowali, by ocalić od zapomnienia osobę ks. Władysława Purzyckiego. Urodził się 28 marca 1842 r. w Dydni w rodzinie Seweryna i Marii Purzyckich. Ochrzcił go ks. Franciszek Adamowicz, miejscowy proboszcz, jeszcze w starym kościele, zbudowanym w 1600 r., a konsekrowanym dekadę później. Kościół ten funkcjonował do 1873 r., kiedy to z uwagi na zły stan techniczny został rozebrany, a w tym miejscu postawiono świątynię murowaną pw. św. Michała Archanioła. W 1850 r. parafa liczyła 4000 wiernych. W 1854 r. posada proboszcza nie była obsadzona, a obowiązki administratora pełnił ks. Kazimierz Solski. W następnym roku proboszczem w Dydni był ks. Józef Dombrowski, a wikariuszem ks. Feliks Kaszowski, kolatorem parafii właściciel dworu Feliks Czaplic Podhorecki.
Osoba księdza Purzyckiego jest ważna w historii Boguchwały, gdyż tutaj spędził znaczną część swojego życia sprawując urząd proboszcza w latach 1883-1915. Tutaj także został pochowany, a w 2015 obchodziliśmy setną rocznicę jego śmierci.
W książce autorzy pokazują lata 1863-1866, gdy studiował teologię w przemyskim seminarium oraz placówki: wikarego w Rymanowie (1866-1872), proboszcza w Załężu k. Jasła (1872-1883) i administratora parafii Osiek Jasielski (1873-1874). Efektem pracy jest wydawnictwo: ,,Działalność duszpasterska, gospodarcza i społeczna Władysława Purzyckiego i Józefa Przybyły proboszczów boguchwalskich ks. w latach 1883-1960”. Ks. Przybyła (1880-1980) to następca ks. Purzyckiego w latach 1915-1960.
Obaj na trwale zapisali się w historii Boguchwały. Dbali o rozwój duchowy parafian, nie zapominając również o sprawach ważnych dla lokalnej społeczności. Boguchwale poświęcili większość swojego życia. Książka zawiera wiele niepublikowanych do tej pory fotografii.