Głównej zawartości

Na ilustracji mapa Polski z zaznaczonym położeniem Gminy Dydnia


Gmina Dydnia jest jedną z sześciu gmin wchodzących w skład powiatu brzozowskiego, w województwie podkarpackim. Położona jest na obszarze Pogórza Dynowskiego i Przemyskiego, w dolinie rzeki San. Jest krainą o burzliwej przeszłości. Skutki następujących po sobie zdarzeń miały niewątpliwy wpływ na dzisiejszy obraz tego atrakcyjnego turystycznie terenu.
To tu znajduje się najstarsza w Polsce cerkiew (Ulucz), liczne dwory, wybudowany w stylu podhalańskim kościół w Jabłonce oraz znane w Polsce piękne witryłowskie kapliczki.
Dodając do tego piękny krajobraz: typowe dla pogórza pasma wzniesień i fascynującą dolinę Sanu to nie zdziwi fakt, że dla wielu turystów z Polski (i nie tylko) kraina ta jest miejscem, gdzie się wypoczywa i chętnie tutaj wraca.

Na ilustracji mapa Gminy Dydnia
Na ilustracji mapa Gminy Dydnia

 

Ukształtowanie powierzchni

Ukształtowanie powierzchni cechuje się rusztowym układem grzbietów. Liczne pasma wzgórz rozciągają się z północnego zachodu na południowy wschód, poprzedzielanymi dolinami rzek i potoków. Im bardziej na południe, tym wysokość przekracza 500 m n.p.m. najwyższym punktem gminy jest Góra Grabówka (524 m n.p.m.), najniżej są położone obszary nad Sanem w Niewiastce (ok. 260 m n.p.m.). Budowę geologiczną tworzy tzw. flisz karpacki, czyli leżące na przemian warstwy skał: łupków iglastych i marglistych, mułowców, piaskowców i zlepieńców.
Ukształtowanie powierzchni, warunkuje glebowe i klimatyczne wpływają na florę i faunę Pogórza Dynowskiego i Pzremyskiego.

 

Warunki naturalne

Najkorzystniejsze warunki naturalne występują w dolinie Sanu. Charakteryzuje ją płaskie, rozległe dno do 1,5 km szerokości, urodzajne mady oraz bogata sieć rzeczna. Występujące na terenie gminy bogactwa naturalne to: ropa naftowa, gaz ziemny, żwiry rzeczne, źródła naturalne oraz lasy.
Pogórze Dynowskie i Przemyskie charakteryzuje się małą odpornością podłoża, co spowodowało, że San i jego dopływy wyżłobiły doliny, które wypełniły iglasto-piaszczystymi osadami. Średnie temperatury stycznia wahają się między -3, a-4 st., a lipca między 17, a 18 st. Celsjusza.
Wiatry wykazują małą siłę. Są to wiatry umiarkowane, o sile 5-10 m/s, głównie południowo-zachodnie i północne. Jesienią - wschodnie i północno-wschodnie, zaś latem, zachodnie.
Przeciętna ilość opadów wynosi 750-800 mm, z czego na okres przypada 250-400 mm, a na zimowy 80-180 mm. Czas zalegania pokrywy śnieżnej wynosi 60 - 150 dni. Są to typowe cechy klimatu przejściowego, przechodzącego od morskiego do kontynentalnego.

 

0
0
0
s2sdefault